Sposób życia wpływał na to, co jedli
Ludy żyjące w tamtym okresie nazywane są ludami zbieracko-łowieckimi. Nazwa ta dobrze oddaje to, w jaki sposób żyli i co jedli. Zastanówmy się do jakiego jedzenia przywykły ich organizmy. Tego typu dociekania bazują na wiedzy o obecnych ludach tak właśnie żyjących oraz danych archeologicznych.
Plemiona zbieracko-łowieckie są nieliczne, w pewnym stopniu widać w nich wpływ cywilizacji, lecz ich poznanie ma ogromną wartość i wskazuje na to jakie pożywienie było dostępne dawno temu i jak je zdobywano. Dieta jest dominantą wpływającą na stan ich zdrowia, choć oczywiście to tylko jeden z elementów, składających się na ich styl życia.
Pierwszym i zazwyczaj przeważającym, elementem diety były rośliny. Dziś określamy je mianem zielonych i liściastych warzyw. To jedli na pewno, a co więcej? Zapewne inne rośliny określane mianem warzyw. Były to jednak, jak można podejrzewać, niewielkie ilości. W końcu większość z nich wymaga uprawy.
Okresowo na pewno jedli różnego rodzaju korzenie (dzisiejsza marchewka lub rzodkiewka) i bulwy (kartofle). Czasem zdarzały się orzechy i rośliny strączkowe. Wszystko to w małych porcjach i okresowo.
Oprócz tego wyróżnia się warzywa strączkowe. Przy tym należy pamiętać, że rośliny te (fasola, soja) potrafią być trujące, jeśli nie są dobrze ugotowane. Trzeba też zauważyć, że lektyny zawarte w warzywach strączkowych wykazują odległe w czasie, negatywne skutki.
Jedli to, co rosło „na trawniku” i polowali na dzikie zwierzęta
Nie jedli zbóż, a jeśli już – w małych ilościach. Zboża są uprawie od czasu tzw. rewolucji agrarnej, ok. 10 000 lat temu. Dopiero wtedy nauczono się uprawiać zboża, oczyszczać ziarno oraz produkować mąkę. Z mąki powstaje ciasto, puszyste dzięki obecności białka zbóż – glutenu.
Gluten w oczywisty sposób szkodzi. Jest czynnikiem wykazywanym w coraz większej ilości dotykających społeczeństwo chorób autoimmunologicznych. Ludzki układ trawienny nie jest przystosowany do trawienia białka zbóż.
Wcześniej zboża nie występowały w dużych ilościach, tak jak na polach uprawnych dziś. Dodatkowo zboża należy obrobić, a następnie zemleć. Do czasu wspomnianego przełomu nie było mowy o mące w diecie ludzkiej. Dopiero po wypieku ciasta z mąki można spożyć chleb. Teraz jest powszechny, kiedyś nieobecny.
Mleko nie istniało w diecie człowieka dorosłego
Nie hodowali bydła, a więc nie było takiej możliwości, by pili mleko lub jedli odpowiednie przetwory. Mleko jest płynem przeznaczonym niemowlęciu i dziecku. Żaden ssak (oprócz człowieka dzisiejszego) nie pije mleka innego gatunku.
Zawiera wszystkie mikroelementy i witaminy potrzebne dziecku do rozwoju oraz wspiera nierozwinięty jeszcze przez dłuższy czas układ odpornościowy. Wszystko to by wspierać młody organizm. Są też inne, najnowsze informacje o działaniu mleka na ekspresję genów u dziecka.
Mleko jest naturalnym pokarmem niemowlęcia i dziecka do lat 3
Naturalnym oczywiście mlekiem przeznaczonym dla człowieka jest mleko matki, a człowiek traci zdolność do jego trawienia wraz z wiekiem. Przyjmuje się wiek 3 lat, co zbiega się z granicznym momentem karmienia piersią. Mleko krowie lub jakiekolwiek inne nie jest naturalnym pokarmem człowieka. Człowiek nie posiada aparatu enzymatycznego potrzebnego do trawienia innego mleka niż ludzkie.
Masz wpływ na swoje zdrowie!
Zdrowie i sprawność fizyczna jest efektem dobrej diety i stylu życia.
Wokół siebie widzisz ludzi z łuszczycą i innymi chorobami skóry, reumatyzmem i problemami ze stawami?
Typowym problemem jest Hashimoto, czyli zapalenie tarczycy. Z pewnością w swoim otoczeniu masz takie osoby. Czy tak musi być?
Dowiedz się jak temu zapobiec!
Można jedynie mówić o stopniu podobieństwa do mleka kobiecego, w czym przoduje mleko klaczy oraz małych ssaków. Mleko krowie znacząco się różni od składu mleka matki i z tego powodu z trudnością ulega trawieniu nawet przez dzieci. Efektem nienaturalnego picia mleka w późniejszym wieku i picia mleka krowiego w ogóle, są liczne choroby.
… czytaj dalej na kolejnej stronie …
